Ölgün

Bir yaranın kabuğunu kaldırınca
Altından hicazkar bir makam gibi
Ağlayan kanın,
En kırmızı haline çivit karıştırıp
“Bu senin hakkındır.” diye
Koydular önüne
Bana bir Neva Perdesi aç dedi solgun ışığın
Altındaki boş tabureye.
Ve sonra duvarlar
Es verdi gecenin şarkısına

“Rutubet dizlerimi kemiriyor.” dedi annesi
Fareler utandı, ışık tirtedi.
Bir yağızın kellesi,
Bir tayın ak sekisi
Burnunda bir erguvani lağım kokusu…

Ateşin serini
Zalimin merhameti
Elinin kiri…

İşçisiydi çeltik
Tarlalarının çamurunun
Bata çıka yürürken
İçine bıraktığı pabucunun tekinin

Mayıs ve delilik ikilisinin