Şiir hüznün saçları kalbi kırık bir aynıs/onsuzca çoğaltıyor yalnızlığımıhüznüme değen her sözcükağulu bir şiire dönüyorhıncahınç boşlukla doluyor odamanılarım üşüşüyor yarının tohumlarınaekinim ziyan, sessizlik…
Şiir H/içimdeki Çocukla Monolog dünya batıyor gözüme, perdeleri açmasaçımın beyazını, yüzümün anısını yutsun karanlıkbırak karışsın aynaların aklı bizi görünce“sarhoşluktan çift mi görüyoruminsan bu kadar…
Şiir Ömrümüz işte geceye benzeyen bir sabahdüşsüz, umutsuz ve uykusuzyatağa ve karanlığa mıhlı bir ömürkulağın pasında bir aynı şarkıgibi dem vurur özlemekten…
Şiir Sofralar ayağı kırık bir sandalyeüzerine oturtmuyor kimseyikimse de yorulmuyor zatennereye gittiğini bilmemektenve değişiyorlar gölgelerinigüneşin en dik geldiği saatlerde yeryüzüneumutlarını zulalara koyup…